Peygamberimizin (s.a.v), insanları kötülüklerden uzak tutması (TEZKİYE)
Hadis usulü alanında günümüze ulaşmış en eski eser (ER RİSALE – İmamı Şafii)
Hicri 4. Asra kadar olan dönem (MUTAKADDİMUN)
Raviler hakkında olumsuz kanaat belirtme (CERH) | Raviler hakkında olumlu kanaat belirtme (TA’DİL)
Cerh ve Ta’dilin kurallarını ilk defa derli toplu hale getiren kişi (TACİDDİN ES-SÜBKİ)
İlk bakışta sahih görünen hadislerin, Uzmanlar tarafından gizli kusurlarının incelenmesi (İLELÜ’L HADİS)
Sağlam bir hadisin, Sağlam hadisle çelişmesini inceleyen ilim (İHTİLAFUL HADİS / TEARUZ)
Hadisler arası ihtilafları gidermede 4 yöntem
Hadis çalışma dönemleri (TESBİT | TEDVİN | TASNİF) Tedvin Dönemi
Osmanlıda ilk Darulhadis, 1. Murat zamanında İznik’te Çandarlı Halil açtı.
ALEL EBVAB – Konularına göre Hadisler
Sahabe döneminde Hadis öğrenim yöntemi (ŞİFAİ)
Sahabiliği Tesbit yolları (TEVATÜR | ŞÖHRET | ŞAHİTLİK | İKRAR)
Muksirundan, En çok hadis rivayet eden (EBU HUREYRE)
Abadile / Abdullahlar (İBN ABBAS | İBN ÖMER | İBN ZÜBEYR | İBN AMR)
Ravide bulunan 10 kusur (METAİN-İ AŞERE)
Adalet ve Zabt yönünden sağlam ravi (SİKÂ)
Adaletin unsurları (İSLAM | BULUĞ | AKIL | TAKVA | MÜRÜVVET)
Zabtın unsurları (TEYAKKUZ | HIFZ | KİTABI KORUMAK | LAFZI BİLMEK)
Adaleti tespit yolları (ŞÖHRET | TEZKİYE)
Zabtı tespit yolları (MUKAYESE | İMTİHAN)
Adalet ile ilgili Kusurlar
Senedin başından sonuna kadar ravisi düşmemiş hadis (MUTTASIL)
HABERİ VAHİD – Mütevatir olmayan Hadisler
Farklı senetler arasında ravi sayısı diğerine göre az olana (ÂLİ) , fazla olana (NAZİL) denir.
Sened ve Metinde aslında bulunmayan bir şey eklenen hadis (MÜDREC)
Hadis uydurma sebepleri (İSLAM DÜŞMANLIĞI | IRK-MEZHEP YANLILIĞI | MADDİYAT HIRSI | İSLAMA HİZMET ARZUSU)
Batılıların İslamı araştırması (ORYANTALİZM), araştıran (MÜSTEŞRİK)
Peygamberimizin (s.a.v), Ashabın sorusuna farklı şekilde cevap vermesi (USLUB-İ HAKİM)
Hadis üzerine ilk şerh çalışmasını yapan (HATTABİ – Buhari Sahih şerhi)
Garibul hadis ilminde ilk eser veren (EBU UBEYD KASIM)
Müsned türünde ilk eser yazan (EBU DAVUD ET-TAYALİSİ)
Peygamberimizden (s.a.v) bizzat izin alıp hadis yazan (ABDULLAH B. AMR
– Sahifetus-Sahiha)
Kur’an ve Sünnetin yoğunlaştığı alanlar
Halk dilinde Meşhur hadis kitapları
Ravilerin doğal sebeplerle rivayetleri unutmaları, karıştırmaları (İHTİLAT)
Tek bir sahabinin hadislerini toplayan eser (CÜZ)
En son vefat eden sahabi (EBU TUFEYL B. AMR) | En son vefat eden tabiin (HALİF B. HALİFE)
Hadis kitabının halka yönelik okutulması durumunda uygulanan usul (TARİKUL İMAN)
İlk Türkçe hadis kitabı (HADİS TARİHİ – Talat Koçyiğit)
Günümüze kadar ulaşmış en eski hadis mecmuası (SAHİFE-İ SAHİHA –
Hemmam b. Münebbih)
Tasnif döneminden günümüze ulaşmış en eski hadis eseri (EL CAMİ –
Mamer b. Raşid)
Ravinin hadis aldığı hocasıyla bizzat görüşmesi (LİKA)
Peygamberimizin (s.a.v) Kur’an dışında dini hükümler koyması (TEŞRİ)
Hadis uydurma girişimlerinin başladığı tarih (HZ. OSMANIN VEFATI / FİTNE-İ KÜBRA)
Talebelere hadis yazdıran hoca (MÜMLİ)
Bir hadisin farklı isnatlarla gelen farklı kanallarına verilen isim (TARİK)
Bir hadis kitabının talebelere okutulmasında uygulanan yöntem (TARİKUL HAL VEL BAHS)
Hadisler üzerinde titizlik gösteren muhaddislere verilen unvan (ITKAN)
Hadislerin şerh, usul ve yorumlarının yapıldığı dönem (TEHZİB)
Mütevatir hadisler konusunda ilk eser veren (SUYUTİ)
Ravinin sırf şaşırtmak için hocasının ismini bilinmeyen bir isimle zikretmesi (TEDLİSUŞ-ŞUYUH)
Bir hadis kitabının Uzmanlar tarafından okunması (TARİKUS-SERD)
Yaşça birbirine yakın ravilerin birbirlerine rivayet etmeleri (MÜDEBBEC)
Talebenin yazdığı hadislerden meydana gelen eser (EMALİ)
İslam tarihinde bilinen ilk Darulhadis (EN-NURİYE)
Hadis ilminde son mertebeye ulaşmış alimler (HAKİM)
Hadisin bir kısmını alıp bir kısmını bırakmak (İHTİSAR)
Hadis metinlerinde karışıklığı önlemek için noktalama işlemi yapma (İ’CAM)
Hadis ravisinin gerçekte var olup olmadığının araştırılması (İTİBAR)
300 bin Hadisi ezberlemiş hadis alimine verilen unvan (HÜCCET)
Türkçe ilk hadis tarihi kitabı yazan (İZMİRLİ İSMAİL HAKKI)
İlk Musannef yazarı büyük hadis hafızı (ABDURREZZAK B. HEMMAM)
Hadis usulü ilminin kurucusu (ZUHRİ)
İsnad sistemini; İlk açıklayan (İBN SİRİN), hadise ilk uygulayan kişi (İBN ŞİHAB EZ-ZUHRİ)
Peygamberimizin (s.a.v); fiziksel özelliklerini anlatan hadis (HILKİ), ahlaki ve davranışsal özelliklerini anlatan hadis (HULKİ)
Hadis tarihinde rivayeti 1000’e ulaşmayan sahabiler (MUKİLLUN)
Çoğunluğa göre Delil kabul edilmeyen hadis (MÜRSEL)
“İsnad dindendir” sözünü söyleyen (ABDULLAH B. MÜBAREK)
Hadis ilmine verilen isimler (İLMUR-RİVAYE | İLMUL-AHBAR | İLMUL- ASAR
MUKSİRUN (En çok Hadis Rivayet eden Sahabeler)
Peygamberimiz (s.a.v) zamanında Müslüman olduğu halde O’nu (s.a.v) görememiş kişiler (MUHADRAMUN)
Hadisleri, Hocaların isimlerine göre sınıflandırma (MU’CEMİŞ-ŞUYUH)
Tedlis Çeşitleri (TEDLİSUL-İSNAT | TEDLİSUT-TEVSİYE | TEDLİSUŞ- ŞUYUH | TEDLİSUL-ATF | TEDLİSUS-SÜKUT)
Sahih Hadis Müellifleri
Bir hadisin bütün farklı kanallarını bir arada veren Kütübü-Sitte müellifi (MÜSLİM)
“Hasen Hadis ve Mamülün Bih” kavramlarını kullanan Kütübü-Sitte müellifi (TİRMİZİ)
Sünenine, seçilmiş ve derlenmiş anlamına gelen “EL MÜCTEBA”ismini veren Kütübü-Sitte Müellifi (NESAİ)
Eserinde, En fazla Zayıf hadis bulunduran Kütübü-Sitte müellifi (İBN MACE)
Ravilerin Hastalık ve Yaşlılık gibi Arızi sebeplerden dolayı Rivayetlerini unutmaları ve karıştırmaları (İHTİLAT)
Sahih ile Zayıf arasında kabul edilen hadis (HASEN)
Adalet ve Zabt sahibi ravilerin, Muttasıl bir senetle rivayet ettikleri Şazz ve Muallel olmayan hadis (SAHİH)
Müşkilul-Hadis ilmiyle alakalı Zahirde çelişkili gibi görünen hadislerin aralarını telif etme işlemi (TELFİKUL HADİS)
İsnattaki her Ravinin, Sıfat ve hallerini aynen devam ettirerek naklettikleri hadis (MÜSELSEL)
Hadis öğrenimi yapılan yolculuk (RIHLE – Tabiun döneminde yapıldı)
Mekke’de Hadisleri sistematik tasnife tutan ilk Muhaddis (İBN CÜREYC)
Ezberlenen hadislerin yazıya geçirilmesi (KİTABET)
Hadis rivayetinin Resulullah’a (s.a.v) ait olup olmadığının araştırılması (TAHKİK – Hz. Ömer dönemi)
Hadislere uydurma rivayetlerin karışmasını engellemek amacıyla çok fazla hadis rivayet etmenin yasaklanması (TAHDİT – Hz. Ömer dönemi)
Ravileri konu edinen ilim dalı (RİCAL)
Kaynağı belli olmayan hadisleri araştıran hadis eserleri (TAHRİÇ)
Garibul-Hadis ilmi üzerine yazılan İlk eserin müellifi (İBRAHİM B. İSHAK)
İhtilaflı hadisleri toplayan en meşhur hadis eseri (MÜŞKİLUL ASAR – Tahavi)
Hadislerin Coğrafi Merkezleri
1 – MEKKE
2 – MEDİNE
3 – ŞAM
4 – KUFE
5 – BASRA
6 – CEZİRE/CİZRE
7 – YEMEN
8 – HORASAN
9 – ENDÜLÜS
Kütübü-Sitte üzerine ilk Şerh yazan kişi (HATTABİ)
Hadis rivayetinde ihtiyatlı davranma işi (TESEBBÜT)
Mevzu yani Uydurma hadisler hakkında en kapsamlı eser (EL MEVZUATU’L KÜBRA – İbnu’l Cevzi)
Faydasız ve Boş konuşmalar manasına gelen söz dizimi (LEVHEL HADİS)